Aborcje

Vivian

Po pierwsze - moja siostra zaszła w ciążę, mając lat 19, kiedy ja miałam 9. I uwierz mi, mon, NIE ONA zajmowała się dzieckiem, tylko JA i moja mama. Ona co najwyżej karmiła i tyle. 3 lata potem urodziła drugą córkę i powtórka z rozrywki. Potem zniknęła z życia ich obu i ja, do spółki z obiema babciami, robiłam za matkę (bo tatuś dziewczynek miał to samo zdanie, co ich matka - ćpanie i cała reszta była ważniejsza).
Po drugie - to nie jest tak, że nie lubię dzieci. Lubię... Ale do tego momentu, w którym zaczynają chodzić i za dużo gadać. Po prostu małe, słodkie brzdące uwielbiam, ale większych brzdąców już nie xD
Po trzecie - i to jest powód osobisty - kiedyś wylądowałam w szpitalu, w sprawie układu pokarmowego. Zrobili mi serię badań i wyszło na to, że z jakiegoś powodu mogę nie utrzymać ciąży, a nawet jeśli, mam spore szanse na śmierć podczas porodu. (chciałoby się rzec, że w rodzinie jestem ewenementem, ale moje 3 kuzynki mają to samo...)

monneise

Vivian

<moooooocno>
No wiem, to jest makabra... Dlatego, niestety, od dziecka jestem przygotowana na to, że jeśli kiedykolwiek zajdę w ciążę, to będę musiała ją przerwać...
Ale wiesz, pociesza mnie fakt, że w razie czego mam możliwość adopcji.

monneise